|
Cando no inverno oíres tronar, vende os bois e bótao en pan |
gallec |
|
Serán ó monte, bois á corte; serán ó mar, bois a labrar |
gallec |
|
Cando rumba o mar, colle os bois e vai arar, e cando rumba a burela, a brosa e fai estelas |
gallec |
|
Se chove antes do san Bartolomeo, o maínzo é teu; se chove despois, é dos bois |
gallec |
|
Cando encarnado está o monte, mete o boi na corte |
gallec |
|
Arco da vella ó poñente, solta os bois e vente |
gallec |
|
Por san Lucas bota a parella, que estea a terra mollada, que estea seca |
gallec |
|
«Vaite frebeiriño, vaite, cos teus días vinteoito, que se tuveras máis catro non quedaba can nin ghato». Frebreiro contesta: «Pois deixa que atrás vén meu irmao que che vai poñer as peras a carto cos teus boiciños da oito bichos [sic] de volver a catro» |
gallec |
|
Por san Lucas bois ó arado, que enxoitos que mollados |
gallec |
|
Ó saliente pon os bois e vente |
gallec |
|
Condo 'l cerzo vei p'arriba, colga 'l arado na viga; condo 'l cerzo vei pr'al mar, coye os bois y vei arar |
gallec |
|
Está encarnado ó mar, colle os bois e vai labrar; está encarnado a Carnota, mete a leña e cerra a porta |
gallec |
|
Condo a gaviota vay pra terra, coye a brosa y vay pra lleña; condo vay pral mar, xonce os bois y vay arar |
gallec |
|
Se o arco da vella está para o poñente, ceiba os bois e vente; se está para o raiante, fala os bois para diante |
gallec |
|
Arco da vella pó poniente, recolle os bois e vente; arco da vella pó raiante, afálalle ós bois pa diante |
gallec |
|
En maio bebe o boi na arada |
gallec |
|
Maio pardo e san Juan claro valen máis có boi e o carro |
gallec |
|
Cando brúa a barra de Ortigueira, bois á leira |
gallec |
|
Abril chuviñoso, maio louro e sanxoán claro, valen máis cós bois e o carro |
gallec |
|
Ponse ruibio hacia Chantada, colle os bois e vai á arada |
gallec |
