|
Febreiro moliceiro |
|
Febreiro louco cos seus vinteoito, se chegha a levar máis cuatro[,] non queda nin can nin ghato |
|
Febreiro louco cos seus días vinteoito, quen ben llos contou, trinta lle encontrou, que se máis durara non quedaba cuña nin acha nin tella no tellado nin tizón no trafugueiro nin palla no palleiro |
|
Febreiro frebas da, / adiante o detrás, / el chas enseñará |
|
Febreiro ferverexeiro, marzo airoso e abril chuviñoso, sacan a maio florido i hermoso |
|
Febreiro é tolo e marzo medio tolo |
|
Febreiro curto, o peor de todos |
|
Febreiriño, con súas frelas, hache de matar a ovellas (sic), e con dous días máis que lle preste o seu amigo marzo marzán, hace matar pastor e can |
|
Febreiriño louco, si malo e [sic] un día, pior o outro |
|
Febreiriño curto cos seus días 28, se durara máis catro[,] non ficaba can nin gato |
|
Febreiriño corto cos teus vinteoito, se duraras máis catro, non quedaba can nin gato, nin orellas ó pigoreiro nin cornas ó carneiro |
|
Febreiriño corto cos seus vinteoito, si durara máis catro non queda can nin gato, nin orella ó peghoreiro nin can tras do palleiro |
|
Febreiriño corto cos seus vinteoito, o que ben contou vintenove lle atopou, se durara outros catro non quedaba can nin gato |
|
Febreiriño corto cos seus días vinteoito, se duraras outros catro non deixabas can nin gato, nin galiña no poleiro nin chourizo no fumeiro |
|
Faltaralle a mai ó fillo, pero a xeada ó granizo non |
|
Fáltalle antes un fillo a un pai que a auga ó aire |
|
Estando encarnado ó mar, colle os bois e vai labrar; estando encarnado ó monte, colle os bois e méteos na corte |
|
Está rubio pra Monforte, colle a capa e o capote |
|
Está encarnado ó mar, colle os bois e vai labrar; está encarnado a Carnota, mete a leña e cerra a porta |
|
Esplúmanse as pitas, auga segura |
