Al iviernu non lu come 'l llobu
Lengua o variedad: 
Glosa: 

El tiempo propio de invierno, antes o después ha de aparecer. (Castañón, 1962, 29)

[...] el invierno[,] aunque llegue tarde[,] siempre llega [...] (García Arias, 2002-2004: 748)

Comentarios: 

Así, en Castañón (1962: 29). En Sánchez / Cañedo (1986: 126), con la variante inviernu. Según García Arias (2002-2004: 748): L'envierno nun lo comen los llobos (localizado en Llangréu [Langreo]); L'inviernu nunca o comió'l llubu (localizado en Sobrescobiu [Sobrescobio]), con la típica metafonía (llubu < llobu) de la zona.

Categorización
Cronología: 
Meteorología: 
Geolocalización

Haga clic en las marcas para ver información detallada sobre cada lugar

Ubicaciones geográficas:
Mostrando 1 - 1 de 1 (página 1 de 1)
Fuentes
Mostrando 1 - 3 de 3 (página 1 de 1)
Autor Título Edición En la fuente
CASTAÑÓN, Luciano Refranero asturiano Editorial:
Diputación de Oviedo, Instituto de Estudios Asturianos (CSIC)
Lugar de edición:
Oviedo
Fecha de publicación:
1962
Página:
29
GARCÍA ARIAS, Xosé Lluis Diccionario General de la Lengua Asturiana Editorial:
Editorial Prensa Asturiana S.A. / La Nueva España
Lugar de edición:
Oviedo
Fecha de publicación:
2002-2004
Página:
748
Sub voce:
iviernu, l'
SÁNCHEZ VICENTE, Xuan Xosé / Jesús CAÑEDO VALLE Mitoloxía. Refraneru asturianu (ordenáu por temes) Editorial:
I. Norte
Lugar de edición:
Gijón
Fecha de publicación:
1986
Página:
126