|
Cando canta o cuco, tan pronto mollado como enxoitado |
|
Cando canta a ran, ven vindo o vran |
|
Cando canta a bubela, amaña todo para a sega |
|
Cando as rans cantan no xaneiro, siñal de lama no rueiro |
|
Cando as gaivotas bailan a muiñeira, hai que gardar o millo na eira |
|
Cando as estrelas non latexan, logo as nubes gotexan |
|
Cando abril recacha, inda a vella queima a racha |
|
Cando a serra se pon de touca, temos auga, moita ou pouca |
|
Cando a serra se envolve na capa, non deixe-la túa casa |
|
Cando a rula comeza a rular, colle o fol e vai sementar |
|
Cando a presa do outeiro roxe de lexos, tempo bo |
|
Cando a craba esbirra, o tempo muda |
|
Cando a carballeira zoa, sabe ben a boroa |
|
Cando a carballeira zoa, metá do inverno xa vai fora |
|
Cando a carballeira canta, sabe ben a manta |
|
Cando a Candelaria chora, medio inverno vai fóra; que chore, que deixe de chorar, metade do inverno está por pasar |
|
Calma que se prolonga moitos días, tormentas moi bravías |
|
Cada pingota de auga na sega vale un sapiño na terra |
|
Brétemas no alto, chuvias no baixo |
|
Brétema no monte, mellor que pola mañá é pola noite |
